Venus… ze is zoveel meer
Dit jaar (2023) heb ik een symbool gekozen. Iets wat me gaat helpen om mijn intenties en voornemens ook elke keer weer levendig voor ogen te hebben. Om me te herinneren aan de dromen die ik koos? De verlangens van mijn toekomstige ik.
Ik deed dit jaar – nou ja vorig jaar dus eigenlijk – mee aan de 13 Heilige Nachten bij kunsthistorica Karin Haanappel (check haar website, ze heeft bijzonder boeiende programma’s in de aanbieding – ik zal hem hieronder vemelden). Ik deed wel vaker mee aan de 12 of 13 Heilige Nachten, maar dit jaar deed ik het voor het eerst serieus. Meestal gaf ik me op en dan kwam het er weer niet van. Dit jaar is één van mijn voornemens om af te maken waar ik aan begin en er serieus mee aan de slag te gaan. Working wonders tot nu toe…
Een symbool naar je toe laten komen voor 2023
Anyway, één van de opdrachten was om een symbool tot je te laten komen voor het jaar 2023. En ik zag het meteen… het was een Venusbeeld. En hoe logisch was het dus om een replica te kopen van misschien wel het beroemdste Venusbeeld ever: de Venus van Willendorf (zie de kleine foto bij deze blog of google haar). Dit Venusbeeldje is 11,1 cm groot en gemaakt van kalksteen met rode oker. Ze werd gevonden in 1908 en stamt uit ergens tussen 24.000 en 22.000 voor Christus. Jawel… een tijd waar wij als mensen niet veel over te horen krijgen. Ook niet in de geschiedenisles. We doen alsof die tijd vóór de “echte” beschaving plaatsvond.
Niets is minder waar… maar het wordt misschien wat lastig voor de Big 5 (de 5 grote religies) om zichzelf nog echt geloofwaardig te maken, als we durven te zien dat er daarvoor ook echt al wel een leven op aarde bestond.
In de tijd van deze Venus was er nog geen dominantie
Sterker nog: er bestond in de tijd dat het Venusbeeld – één van de vele – gecreëerd is nog geen dominantie. Hoe vind je die? Kun je je voorstellen dat er ooit een tijd was, dat er geen macht was die bijna iedereen domineerde en dwong om volgens zijn maatstaven te leven? Het was echt zo in die tijd…
Men aanbad en adoreerde het vrouwelijk – dat stond centraal vanwege haar levensgevende kwaliteiten. Het mannelijke aanbad men net zo zeer. Er was immers geen hiërarchie of dominantie. Alles werd gewaardeerd, omdat alles gewoonweg nodig is voor een werkelijk volwaardig bestaan.
Een wereld die de aarde eert als haar eigen moeder
Tja… zo’n dikke 25.000 jaar latere kunnen we ons weinig voorstellen bij een wereld die egalitair is. Waar echt iedereen zijn of haar eigen prachtige plek stralend in kan nemen. En daarvoor gewaardeerd wordt. Omdat niemand anders die plek in kan nemen.
Een wereld, die de aarde eert als haar eigen moeder. Want dat is ze. De natuur serieus neemt. Omdat ze beseft, dat zij daar deel van uitmaakt en niet haar “meerdere” is.
Een wereld, waarin niet het denkende brein ver verheven wordt boven de wijsheid van het lichaam en de ziel.
Een wereld, waarin vrouwelijk en mannelijk in balans is en in elk mens in precies de passende hoeveelheid mag en kan voorkomen.
Mijn eigen Venus als reminder
Daar is ze dan… mijn hoogsteigen replica van de Venus van Willendorf.
Om me precies daaraan te herinneren. Dat dat is waar ik voor ga en sta. Vanaf mijn nederige plekje hier op aarde voel ik dat het mijn missie is – bij Zing je Eigenwijs – om zoveel mogelijk vrouwen te helpen zich veilig te voelen zichzelf te laten zien en horen. Zichzelf te waarderen voor wat ze werkelijk brengen en betekenen. Hun eigen – nieuwe! – definities van vrouwelijke kracht te creëren. Want ik zie hoeveel verschil dat maakt. Voor henzelf. En voor anderen, die zij daarmee weer helpen dat ook meer en meer te gaan te doen.
Deze kleine Venus – ze is immers maar net 11,1 cm groot – is zóveel meer dan ze lijkt. Ze is Het Leven zelf – iets waar we nooit, met geen enkele dominante macht ter wereld, omheen kunnen.
En jij? Koos jij een symbool voor 2023? Dan ben ik heel benieuwd wat jouw missie voor 2023 is!
Monique van der Hoeven – Zing je Eigenwijs
23-01-2023